کارت سانترال پاناسونیک

در واقع کارت صدا پُلیست ارتباطی بین دنیای دیجیتال و آنالوگ؛ و درست زمانی بکار گرفته می شود که بخواهیم از کامپیوترها برای ضبط صدا استفاده کنیم. تا همین جا می توان به اهمیت حضور این وسیله در استودیوها پی برد. چراکه قرار است دو دنیای متفاوت را به هم ربط دهد و سیگنال های الکتروآکوستیک صدا را به زبان قابل فهم کامپیوتر یعنی صفر و یک ترجمه کند. و یا بالعکس در زمان پخش صدا و یا موسیقی بتواند کدهای کامپیوتری را به سیگنال های آنالوگ تبدیل کرده تا بلندگوها بتوانند آنها را پخش کنند.

پس در وهله اول متوجه می شویم که یکی از وظایف کارت های صدا مبدل بودن آنهاست. -آنالوگ به دیجیتال و دیجیتال به آنالوگ- حالا هر کارت صدائی که بتواند نرخ نمونه گیری دقیقتر و کم خطا تری از سیگنال های صوتی داشته باشد قطعا کارت صدای بهتری است. یعنی نباید تنها به این نکته بسنده کرد که یک کارت صدا تا چه میزان نرخ نمونه گیری بالائی دارد: مثلا 192کیلوهرتز که در حال حاضر بالاترین میزان در حوزه صنعت صداست. بلکه باید دید با چه دقتی الگوریتم ها را می سازد و بدون ژیتر (خطای دیجیتالی) نمونه برداری می کند. ممکن است کارت صدائی با نرخ نمونه گیری 48 کیلوهرتز آنقدر تمیز و دقیق اینکار را انجام دهد که کارت های با نرخ بالاتر نتوانند چنین کاری انجام دهند.

 تعداد ارتعاشات یک نت مانند: نت A-440 را که در ثانیه 440 نوسان دارد در نظر بگیرید، وظیفه مبدلِ کارت صدا اینست که در یک ثانیه بر اساس توانائی که دارد مثلا:  44100 نقطه، نمونه هائی از یک سیگنال صدا را که به شکل سینوسی در حرکت هستند، به صورت کاملا تصادفی نشانه گذاری کند و سپس آنرا در اختیار پردازشگرهایش قرار دهد تا آنها پس از دیجیتایز کردن، کدها را به کامپیوتر ارسال کنند. حال هرچقدر نقاط بیشتری انتخاب شود و خطای کمتری مشاهده شود، کارت صدا توانسته وظیفه اش را بهتر انجام دهد.

نکته جالب:  مبدل های کارت صدا فقط می توانند تعداد محدودی از این بی نهایت نقطه را که در هر سیگنال وجود دارد نشانه گذاری و انتخاب کنند. آن هم به صورت کاملا تصادفی! به همین دلیل است که انسان ها دوباره دوست دارند به دنیای آنالوگ بازگردند. چراکه در صدای دیجیتال علی رغم کیفیت کریستالی نمی توان تمام موجودی یک سیگنال  صوتی را برای کامپیوتر قابل فهم کرد! و همیشه چیزی در این بین از قلم می افتد...



ایران پاناسونیک